Haargroei en de etnische achtergrond

elliptisch (eivormig) van vorm en produceert daarom stijl of golvend haar. Bij blonde mensen is de diameter van het haar 40-80 micrometer, terwijl dat bij de donkerharige 50-90 micrometer is. Bij mensen van Afrikaanse oorsprong is de vorm van het haarzakje meer gebogen, hetgeen resulteert in krullend haar. De haardiameter is hierbij 60-100 micrometer. Tenslotte zien we bij de Aziatische mensen een ronde vorm van het haarzakje, waardoor de haren bij hen stijl gevormd zijn. De haardiameter bij hen is 80-100 micrometer.

Ook het aantal haren dat iemand op het hoofd heeft is genetisch bepaald. Van de roodharigen met gemiddeld 90.000, de zwartharigen met 100.000, de donkerharigen met 110.000 en tenslotte de blonde mensen met maar liefst 150.000 haren. Daarbij groeit het haar bij mannen sneller dan bij vrouwen. Overigens bevinden zich verspreid over het lichaam rond de 5 miljoen haarzakjes.

Er zijn naast de genetische factoren ook culturele verschillen hoe men omgaat met het haar. In het oude Egypte schoor men het haar af, omdat dit comfortabel was tegen de hitte en het de luizen geen kans gaf. In het openbaar droeg men vaak een pruik. In het oude Griekenland en Rome werd het haar vaak gekleurd met henna of goudpoeder en droegen de vrouwen het in een chignon stijl. Voor de eerste wereldoorlog was lang haar, ook bij mannen gebruikelijk. De epidemie van luizen en vlooien tijdens de loopgravenoorlog zorgde ervoor dat het haar kort werd gehouden en dat bleef daarna zo. Ik herinner me als puber dat ik op school aangesproken werd door de conrector met de mededeling dat ik niet meer naar school hoefde te komen totdat mijn, naar zijn mening, te lang haar was afgeknipt. Ik heb vervolgens de kapper de tondeuse erop laten zetten. Zo recalcitrant was ik nu eenmaal… en nog altijd.